نامزدِ دوستِ همسر برا من شده هَوو :/
خونه پدرشوهرم همه چپ میرن راست میرن از اون حرف میزنن. مدام منو با اون مقایسه میکنن. خسته شدم دیگه :|
امروزم همسر میخواست بهم بگه انشاالله میخوام تو رو ببرم مکه، اسم اون دختره از دهنش دراومد گفت اونو ببرم مکه
یه لحظه برگشتم نگاهش کردم با لبخندی که رو لبم ماسیده بود
خودش فهمید چقدر ناراحت شدم
وقتی داشتم سوار ماشین میشدم که برم با خنده بهش گفتم من میرم تو برو "ت" رو ببر مکه. بعدم بدون خداحافظی سوار شدم و گازشو گرفتم
از وقتی که برگشتم همش سر به سرم میذاره بغلم میکنه. هی نگاهم میکنه که منم با همون لبخند سرد و معمولی جوابشو میدم
امیدوارم خودش فهمیده باشه قضیه رو.. وگرنه رُک و مستقیم بهش میگم خوشم نمیاد همش اسم این دختره باشه و انقد باهاش صمیمی باشی. تو الان دیگه متاهلی و زن داری. چه معنی داره یه دختر با همچون ادا و اطواری دور و برت بپلکه. بره واسه شوهر خودش عشوه بیاد :/
+ انقد عصبانی بودم نمیدونستم چیکار کنم. رفتم سمت سینک و نذاشتم مادرشوهرم ظرفا رو بشوره. یه عالمه ظرف شستم تا یه کم حالم خوب شد. الانم اومدم اتاق دراز کشیدم. همسر رو تخت خواب بود. بیدار شد گفت بیا پیشم. نرفتم پیشش گفتم از مادر خجالت میکشم. بعدم پشتمو بهش کردم و گوشیمو برداشتم که اینا رو تایپ کنم
خلاصه همین دیگه :)
توکل به خدا
چیزی که ناراحتت میکنه رو بهش بگو. فقط نه همون موقع که عصبانی هستی، یکم بعد و تو شرایط مناسب بگو ولی نذار تو دلت بمونه که آیا خودش متوجه بشه آیا نشه. مسائل مربوط به خونواده ش رو هم بهش بگو که صحبت کنه. نه اینکه مدام بهش غر بزنی مامانت اینو گفت، بابات اونو گفت؛ مسائلی مثل همین مقایسه.
و یه وقت با هم قرار بذارین هر چی که اذیتتون میکنه رو به هم بگین و دوتایی برای رفعش تلاش کنین. هیشکی رو تو مسائلتون دخالت ندین و پیش بقیه بیشتر از همیشه هوای همو داشته باشین. اگه میخواین تا همیشه کنار هم بمونین باید برای هم اولویت باشین (هردوتون) ولی نه اینکه همیشه تنگ دل هم باشین و همدیگه رو محدود کنین.
خودمم خیلی تجربه ندارم
تو نی‌نی سایت یه سری پست راجع به سیاست های خانوم بودن، هست (دقیق یادم نمیاد عنوانش چیه) اونا رو بخونی خوبه.
یه وبلاگ به نام «تو فقط لیلی باش» هم چند سال پیش دیدم جالب بود.
امیدوارم زندگیتون همیشه همراه با آرامش و عشق و خوشبختی باشه.
توکل..