96

آدما تا وقتی بچه هستن دوست داشتنی‌ان. وقتی بزرگ میشن دیگه نمیشه از ته دل دوستشون داشت..

بچه ها معصومن.. پاکن‌.. سیاست ندارن.. بی شیله پیله و روراستن.. گریه و خنده‌شون از ته دله.. وقتی یکیو دوست ندارن خب ندارن!.. نمیتونی چیزی رو بهشون زور کنی.. نمیتونن فیلم بازی کنن، ادا دربیارن.. حواسشون فقط به خودشونه.. نگاه نمیکنن که بقیه در موردشون چی میگن.. انگار تا یه سنی روحِ خدا هنوز تو وجودشون هست :)

ولی تا بزرگ میشن.. حسود میشن.. خودخواه میشن.. بی رحم میشن.. رفتاراشون دیگه خلوص نداره و سیاست قاطیش میشه.. یه نقاب میزنن به صورتشون و خودِ واقعیشونو زیرش قایم میکنن..

ای کاش میتونستم روحِ پاکِ بچگیمو حفظ کنم...


+ نشونی: دیشب آلبومِ خانوادگی همسرو نگاه میکردم. بعدشم رفتیم بیمارستان آباش اونجا بستری بود

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد